การพัฒนากรอบปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมระดับโลกเพื่อการป้องกันความรุนแรงต่อเด็กบนพื้นฐานของหลักฐานเชิงประจักษ์ เพื่อสนับสนุนการดำเนินงานตาม INSPIRE

บทคัดย่อ:

มีการประมาณว่าเด็กกว่าพันล้านคนทั่วโลกต้องเผชิญกับความรุนแรงในแต่ละปี เพื่อสนับสนุนความพยายามของแต่ละประเทศในการยุติความรุนแรงต่อเด็ก องค์การอนามัยโลก (WHO) และพันธมิตรได้พัฒนา INSPIRE ซึ่งเป็นชุดแนวทางทางเทคนิคที่รวม เจ็ดกลยุทธ์ ที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์สำหรับการป้องกันและตอบสนองต่อความรุนแรงต่อเด็ก

แม้ว่ากลยุทธ์หลายข้อจะเน้นที่ปัจจัยเสี่ยงในระดับบุคคลและระหว่างบุคคล แต่ความเสี่ยงของความรุนแรงยังได้รับอิทธิพลจากปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมที่กว้างขึ้น เช่น การคุ้มครองทางสังคม การศึกษา การจ้างงาน ความมั่นคงทางอาหาร และการรวมทางสังคม อย่างไรก็ตาม ยังมีความรู้จำกัดเกี่ยวกับแนวทางที่ใช้ปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมในการป้องกันความรุนแรงต่อเด็ก รวมถึงกรอบนโยบายและกฎหมายที่สนับสนุนแนวทางเหล่านี้

วัตถุประสงค์: ใช้กรอบแนวคิดด้านปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมเพื่อสนับสนุนการดำเนินงาน INSPIRE โดยระบุแนวทางนโยบายและกฎหมายที่สามารถป้องกันความรุนแรงต่อเด็กหรือมีอิทธิพลต่อปัจจัยกำหนดสุขภาพที่เกี่ยวข้อง

วิธีการศึกษา: การทบทวนอย่างเป็นระบบ (systematic review) ของเอกสารวิชาการและเอกสารสีเทา (grey literature) เพื่อระบุหลักฐานเชิงประจักษ์เกี่ยวกับแนวทางนโยบายและกฎหมายที่สนับสนุนการป้องกันความรุนแรงต่อเด็ก กลยุทธ์การค้นหาข้อมูลอ้างอิงจากงานศึกษาก่อนหน้าเพื่อระบุแนวทางที่เกี่ยวข้องและปัจจัยกำหนดสุขภาพของความรุนแรงต่อเด็ก มีการคัดกรองบทความมากกว่า 18,000 รายการ และดึงข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้องจำนวน 127 บทความทบทวน, 17 รายงาน, และ 171 งานวิจัย

ผลการศึกษา: การทบทวนพบ เจ็ดกลยุทธ์นโยบายและกฎหมาย ที่สามารถส่งผลต่อปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมเพื่อสนับสนุนการป้องกันความรุนแรงต่อเด็ก กลยุทธ์แต่ละข้อรวมแนวทางย่อยที่ถูกจัดกลุ่มตามระดับหลักฐานที่แสดงถึงประสิทธิภาพในการลดความรุนแรงต่อเด็กหรือการส่งเสริมปัจจัยกำหนดสุขภาพที่เกี่ยวข้อง

แนวทางที่มีหลักฐานสนับสนุนอย่างเข้มแข็ง ได้แก่:

• นโยบายการคุ้มครองทางสังคม
• มาตรการลดหย่อนภาษีสำหรับครอบครัวที่มีบุตร
• การศึกษาภาคบังคับ/การศึกษาแบบไม่เสียค่าใช้จ่าย และการกำหนดอายุขั้นต่ำของเด็กที่สามารถออกจากระบบการศึกษา
• การสนับสนุนทางการเงินสำหรับนักเรียนที่มีรายได้น้อย
• นโยบายพัฒนาและฟื้นฟูเมือง
• กฎหมายห้ามพฤติกรรมความรุนแรง
• โครงการอบรมการเลี้ยงดูบุตรในระดับประเทศ
• นโยบายจำกัดการเข้าถึงแอลกอฮอล์ในระดับประชากร และการควบคุมการจำหน่ายแอลกอฮอล์ให้ผู้เยาว์
• กฎหมายควบคุมอาวุธปืน
• นโยบายการแบ่งปันข้อมูลด้านความปลอดภัยของเด็ก

ข้อสรุป: กรอบแนวคิดนี้สามารถสนับสนุนรัฐบาล นักนโยบาย และผู้ที่ทำงานด้านการป้องกันความรุนแรงต่อเด็กในการออกแบบมาตรการป้องกันที่มีประสิทธิภาพ นโยบายและกฎหมายที่มุ่งจัดการปัจจัยกำหนดสุขภาพทางสังคมเป็นรากฐานสำคัญในการยุติความรุนแรงต่อเด็ก

คำสำคัญ: นโยบายและกฎหมาย, การป้องกันความรุนแรง, เด็ก

ผู้เขียน: คาเรน ฮิวจ์ส (Karen Hughes) ซาร่า วูด (Sara Wood) มาร์ค เอ. เบลลิส (Mark A. Bellis) สเตฟานี เบอร์โรวส์ (Stephanie Burrows) อเล็กซานเดอร์ บุทชาร์ต (Alexander Butchart)

วิธีการศึกษา: การทบทวนอย่างเป็นระบบ (Systematic review)
วารสาร: Injury Prevention
ปี: 2024

Link for more information:https://doi.org/10.1136/injuryprev-2024-SAFETY.152